W gąszczu dyskusji o interpretacjach podatkowych oraz wariantach regulacyjno-legislacyjnych dotyczących wszelkich form crowdfundingu, często umyka nam jeden z ważniejszych wątków, jakim jest więziotwórcza rola finansowania społecznościowego.
Gdy zastanowić się bardziej, to właśnie taki rodzaj zbiórek jest doskonałym przykładem rozwoju społeczeństwa obywatelskiego i dojrzałego. Zrozumienie, że możliwość finansowania czyjejś pasji, pracy, idei czy wynalazków może nas wzbogacić o doświadczenie „współsprawstwa” i pozwolić rozwinąć skrzydła innym, jest niezwykle ważnym aspektem tworzenia się społeczności.
Od artystów, przez naukowców i trzeci sektor – finansowanie społecznościowe może stać się narzędziem szerokiego użytku. Jego zasięg i skala będą umożliwiać nie tylko wydawanie płyt czy tworzenie publikacji, lecz działanie całych grup skupionych wokół organizacji pozarządowych.
Musimy jednak mieć na uwadze fakt, iż crowdfunding stanowi swoiste „lustro”, w którym możemy zobaczyć siłę społeczności, która nas otacza. To niewątpliwie wyzwanie i postawienie sobie pytania: „Czy to co reprezentujemy, jest na tyle wartościowe dla innych, aby zostało sfinansowane poprzez crowdfunding?”
Pytanie o tyle ważne, iż należy je zadać zanim rozpoczniemy działania w obszarze społecznościowego pozyskiwania funduszy.
Bez wątpienia wszelkie formy crowdfundingu przyczyniają się do rozwoju nie tylko nowych dzieł artystycznych czy projektów technologicznych, uwalniają one również potencjał drzemiący w społeczeństwie i pozwalają na tworzenie nowych więzi.