Skip to main content
Search form

Jak informować o zagrożeniach i nie straszyć? Jak się nie mylić?


Sposób informowania społeczeństwa o zagrożeniach w dojrzałych demokracjach zmienił się diametralnie w XXI wieku. Jak uniknąć błędów w czasie pracy analitycznej prognozując zagrożenia? Jak nie straszyć i jak się nie mylić? - analiza gen. Jarosława Stróżyka.

Czym jest zagrożenie? To stan psychiki i świadomości wywołany przez zjawiska postrzegane jako negatywne i niebezpieczne, a jednocześnie zespół okoliczności, który może spowodować powstanie stanu niebezpiecznego dla danego podmiotu. Jak wykryć zagrożenie? Czy ktokolwiek mógł przewidzieć we wrześniu 2001 roku, że grupa 19 osób, „uzbrojona” w nożyki do tapet może zabić tysiące osób, zburzyć najwyższe budynki na Manhattanie oraz sparaliżować najpotężniejszą giełdę na świecie. Najczęściej wśród społeczeństwa pojawiają się uniwersalne pytania: „kto”, „co”, „kiedy”, „dlaczego”, „w jaki sposób”, czyli kto nam zagraża, w jaki sposób i kiedy to może nastąpić. Co jest wyznacznikiem, że odczuwamy zagrożenie jako większe? Odległość, liczba ofiar, ilość poświęcanego czasu w mediach? Największą niewątpliwie wagę przywiązujemy do słów i obrazów w środkach masowego przekazu, w tym tych przekazywanych przez członków rządu i innych polityków. Jak mierzyć skalę niebezpieczeństwa? Czy jest to już rzeczywiste i nieuchronne zagrożenie czy też ryzyko jego wystąpienia, czy tylko nasza obawa? Jak informować o zagrożeniach i nie straszyć? Jak się nie mylić?

Pełna treść analizy